Flamingo's

Zijn flamingo's nog hip? Of zijn ze alweer uit? En hoe staat het eigenlijk met de ananassen? Ik zie nu vooral eenhoorns. Eenhoorns zijn het kennelijk helemaal. Maar eenhoorns spotten in de natuur is wat lastiger. Misschien als je wat lokaal spul van het eiland gebruikt dat je ze kan zien, of eigenlijk denkt te zien, maar ik ben ze nog niet tegengekomen. Wat ik wel ben tegengekomen zijn... flamingo's! Wat een prachtige beesten! Ik ben ze niet heel per ongeluk tegengekomen, ik was eigenlijk speciaal naar de zoutpannen gegaan om flamingo's te schieten, en dat is gelukt :) Plaatjes schieten dan he. Maar, de zoutpannen zelf zijn ook heel mooi! Dat zout steekt zo mooi wit af tegen de rest van de omgeving! En toen ik een roze flamingoveer zag liggen op dat witte zout dacht ik: dat zou echt een mooie foto zijn, had ik maar m'n macro bij me! Maar uiteraard lag die thuis... Ik ben daarom gister gewapend met statief en macro teruggegaan naar de zoutpannen, om daar helemaal los te gaan.

Ik loop dus vol enthousiasme de zoutpannen op, en wat zie ik daar? Links: water. Rechts: water. Huh? Waar is het zout gebleven? Nou, ik kan je vertellen, het regenseizoen is begonnen. En hoe. De zoutvlakte was helemaal ondergelopen, dus het fotogenieke momentje was weg! Licht beteuterd ben ik doorgelopen naar de flamingo's. Die stellen gelukkig nooit teleur. Ze waren nog steeds prachtig ;) Helaas begon het (weer eens) (hard) te regenen, en aangezien het een open vlakte is zonder schuilplekjes, heb ik maar snel mijn spullen ingepakt en ben ik snel teruggelopen naar het beginpunt: park Den Dunki.

Park Den Dunki, eindelijk iets cultureels in de blog ;) Park Den Dunki, ook bekend als Parke Sorsaka, was in de Hollandse koloniale tijd in gebruik als herstellingskamp voor net aangekomen slaven. Hier bestaat echter flink wat discussie over. De meerderheid van de sites vermelden dat in de 17e eeuw park Den Dunki een kamp was waar slaven die verscheept waren konden aansterken, voordat ze (door)verkocht werden. Andere bronnen zeggen echter dat die theorie niet door documentatie of archeologische vondsten wordt ondersteund. Zij zeggen dat slaven van schip naar schip werden verkocht, omdat de meeste slaven naar andere gebieden gingen in het Caribisch gebied. Curaçao was slechts een doorvoerhaven. Volgens hen is het niet erg waarschijnlijk dat juist zieke, zwakke slaven een behoorlijke afstand moesten lopen van de haven naar dit gebied om vervolgens, na aangesterkt te zijn, weer terug moesten lopen naar de haven om te worden verkocht. Volgens hen is het waarschijnlijker dat de zieke slaven direct na aankomst werden verkocht, maar dan voor een lagere prijs. Waar de bronnen het in ieder geval wel over eens zijn, is dat in de 19e eeuw een vermogende familie een zwanenpark heeft aangelegd op de plek van Den Dunki, met vele waterfonteinen en een indrukwekkende entreebrug. Inmiddels is er echter geen zwaan meer te zien. Wat is er nog wel te zien? De entreebrug en enkele waterputten. Of die waterputten van de 17e eeuw zijn of de 19e eeuw, ik weet het niet.

Maar goed, inmiddels liep ik door het park, een beetje beschut tegen de regen. In het park kwam ik allemaal bordjes tegen met tekst en uitleg. Zo kwam ik een bordje tegen met informatie over de landkrab. Dat vond ik wel interessant, aangezien ik flink wat dode landkrabben had gezien bij de zoutpannen. Deze beesten wegen blijkbaar meer dan 500 gram, kunnen verschillende kleuren hebben (variërend van donkerblauw tot verschillende kleuren bruin, grijs of wit) en leven in een hol onder de grond (tot 1 meter diep). Nou, ik ben blij dat ik ze niet levend ben tegengekomen! Gelukkig zijn ze wel vegetarisch, dus hoogstwaarschijnlijk zou ik het wel overleefd hebben, maar je weet maar nooit...

Toen ik verder liep kwam ik een informatiebordje tegen over 'the Manchineel tree', ook wel de Manzallina. Zoals de Spaanstaligen onder jullie weten betekent manzana 'appel'. Het is dan ook niet heel gek dat de boom zo heet, aangezien de vruchten van de boom eruit zien als kleine appeltjes. Deze appeltjes hebben echter wel een bijzondere eigenschap, ze zijn giftig. Ik denk ook dat sneeuwwitje een appel van deze boom heeft gegeten... Ik wist al dat je deze boom niet moest aanraken, omdat deze giftig was, maar door het bordje te lezen kwam ik erachter dat ie toch nog iets giftiger is dan ik dacht. Het bordje leverde wat nuttige informatie op: Alles van deze boom is giftig. De bast, takjes, bladeren en vruchten. Wanneer een tak of blad breekt, komt er een sap vrij. Wanneer dit sap je huid of ogen aanraakt, brandt dit en ontstaan er blaren. "Certainly when it rains, one should be careful. The raindrops from the leaves or bark will cause irritations and blisters." Ah top, het regent pijpenstelen en ik ben volledig omringd door bomen die dus een giftig goedje afscheiden. Voor zover ik al niet snel naar huis wilde om de regen (en onweer) te ontvluchten, had ik nu wel een extra reden!

Inmiddels is het zaterdag, en heb ik tijd om deze blog te schrijven omdat mijn weekendplannen alweer in het water gevallen zijn. Op het moment van schrijven regent het namelijk weer pijpenstelen met donder en bliksem op de achtergrond, nou eerder voorgrond, het is vrij dichtbij. Mocht je dus ooit op vakantie willen naar Curaçao, ik zou oktober even overslaan.