Tata en mama op bezoek
Blijf op de hoogte en volg Eline
28 Januari 2020 | Curaçao, Willemstad
Het ene avontuur wordt opgevolgd door het volgende avontuur. Waar ik in mijn vorige post nog blogde over mijn ervaringen met het abseilen van de Julianabrug, ben ik mij nu aan het klaarmaken voor mijn vakantie naar Colombia. Mijn tas is inmiddels voor het grootste gedeelte gepakt. Donderdag na werk de laatste dingen inpakken om dan naar het vliegveld te rijden en om half tien naar Bogota te vliegen alwaar mijn backpackavontuur zal beginnen. Uiteraard heb ik daar super veel zin in! Maar veel tijd om er naar toe te leven had ik niet, want ik had het natuurlijk druk druk druk ;-)
Zo had ik mijn ouders op bezoek! Ik kon natuurlijk niet tijdens al hun (12) vakantiedagen met ze op pad, maar ik heb (mede door wat uurtjes in de weekenden te werken) wel een paar dagen voor reisgids kunnen spelen. Uiteraard zijn we wezen snorkelen bij tugboat (waarschuwing voor mijn volgende bezoek: ook jullie zullen er aan moeten geloven, je moet daar gewoon geweest zijn!). Verder zijn we naar het Shete boka park geweest (waarover ik eerder heb geblogd) en heb ik met mijn vader de christoffelberg beklommen. Uiteraard zijn we ook verschillende strandjes afgegaan, zoals de kleine knip, playa lagun, playa kalki, enzovoorts. Maar, ik heb ook plekken met ze bezocht waar ik nog nooit was geweest. Voor de verandering ook wel eens leuk :) Zo zijn we naar hofi pastor geweest, waar een wel 800 jaar oude boom staat! Dat is naar mijn mening ook de enige reden om daar naar toe te gaan. Je kan in het park nog wel twee verschillende wandelroutes volgen, maar op het eiland zijn veel mooiere plekken om rond te dwalen. Maar goed, nu kan ik dit ook afvinken ;) Wat ook nieuw was voor mij, was het maritiem museum. (Je moet natuurlijk wat overhouden om met je bezoek te doen ;-)). Het Maritiem Museum Curaçao gaat over de meer dan 500 jaar maritieme geschiedenis van Curaçao. Dus bereid je voor, er komt een kleine geschiedenisles aan ;)
In het museum werd verteld dat Curaçao waarschijnlijk zo’n tweeduizend jaar geleden voor het eerst was bewoond en wel door de Arawak Indianen van de Caquetios stam (van het vaste land van Zuid Amerika). Toen de Spanjaarden in 1499 arriveerden woonden er ongeveer 2.000 Indianen op Curaçao. Zij vormden verschillende stammen, verspreid over 15 dorpen. In 1515 deporteerden de Spanjaarden de Indianen als slaven. De Spanjaarden betitelden Curaçao echter als een nutteloos eiland. Op 29 juli 1634 namen de Nederlanders het eiland over en Curaçao werd onder de West Indische Compagnie een handelscentrum waarbij Curaçao later het centrum van de Nederlandse slavenhandel was. De Nederlanders kregen het echter regelmatig met de Engelsen aan de stok, omdat het monopolie van Curaçao in de slavenhandel een doorn in het oog was van de Engelsen. Om niet al te langdradig te zijn maken we een kleine sprong naar het einde van de achttiende eeuw, toen de Hollandse Republiek in Europa door de Fransen werd bezet. De Franse marine ging Curaçao gebruiken als haven waarbij het eiland voor de kosten opdraaiden. Daarnaast blokkeerden de Engelsen de handel op het eiland. Curaçao was er daarom op gebrand om bevrijd te worden van de Fransen en het eilandsbestuur was zelfs bereid om de Britse overheersing te accepteren. In 1816 ‘kregen’ de Nederlanders het eiland terug van de Engelsen.
Om jullie niet al te veel te vermoeien zal ik alleen nog een paar ‘gebeurtenissen’ aanhalen waar ik vandaag nog steeds fragmenten van terugzie. We maken een grote sprong naar 1901, toen het eerste passagiersschip, de Prinzessin Victoria Louise uit New York, arriveerde. Het was waarschijnlijk toen heel bijzonder, maar cruiseschepen zijn nu aan de orde van de dag. Via de site https://hms.curports.com/webx/# kan je zien wanneer welk schip aanmeert. Zoals je kan zien is dit bijna dagelijks, waarbij op sommige dagen maar liefst 3 cruiseschepen aanmeren!
Uiteraard besteedt het museum ook aandacht aan de geschiedenis van Isla raffinaderij. Op 31 juli 1914 werd olie ontdekt in het Meer van Maracaibo in Venezuela. De Koninklijke Shell olie Maatschappij koos Curaçao als basis. De belangrijkste reden hiervoor was de brede en diepe haven. Tussen 1918 en 1924 werd een raffinaderij met eigen aanlegplaatsen gebouwd. Toen in de beginjaren ’80 er een terugval was in de vraag naar olie ging Shell drastisch bezuinigen. Uiteindelijk is de raffinaderij voor het symbolische bedrag van 1 gulden aan Curaçao verkocht. Afgelopen jaar is de raffinaderij ‘weer’ verkocht en in verband met de verkoop veel in het nieuws geweest. Dit heb ik niet alleen meegekregen door de nieuwsberichten over de verkoop en over protesten van werknemers die vreesden voor hun baan, maar het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zit boven het parlement, waardoor ik soms door de groep demonstranten naar werk moest (waarbij alles vreedzaam is verlopen).
We hebben het museumbezoek afgesloten met een rondvaart door de haven, waarbij we over allerlei informatie werden voorzien, bijvoorbeeld over de dikke boot (sorry, jacht) van Paul Ellen die onder de Julianabrug lag (nieuwsgierig hoe dik die is? Google op tatoosh boat yacht), de dok, et cetera.
Terwijl mijn ouders op bezoek waren, had ik nog wel een zitting op Bonaire. Timing… maar ja, werk gaat nu eenmaal gewoon door. Ik zal binnenkort kort bloggen over mijn dienstreis naar Bonaire, zodat ik niet al te veel ga achterlopen, ik zal immers (vermoedelijk) ook genoeg beleven op Colombia!
Te otro bia!
Zo had ik mijn ouders op bezoek! Ik kon natuurlijk niet tijdens al hun (12) vakantiedagen met ze op pad, maar ik heb (mede door wat uurtjes in de weekenden te werken) wel een paar dagen voor reisgids kunnen spelen. Uiteraard zijn we wezen snorkelen bij tugboat (waarschuwing voor mijn volgende bezoek: ook jullie zullen er aan moeten geloven, je moet daar gewoon geweest zijn!). Verder zijn we naar het Shete boka park geweest (waarover ik eerder heb geblogd) en heb ik met mijn vader de christoffelberg beklommen. Uiteraard zijn we ook verschillende strandjes afgegaan, zoals de kleine knip, playa lagun, playa kalki, enzovoorts. Maar, ik heb ook plekken met ze bezocht waar ik nog nooit was geweest. Voor de verandering ook wel eens leuk :) Zo zijn we naar hofi pastor geweest, waar een wel 800 jaar oude boom staat! Dat is naar mijn mening ook de enige reden om daar naar toe te gaan. Je kan in het park nog wel twee verschillende wandelroutes volgen, maar op het eiland zijn veel mooiere plekken om rond te dwalen. Maar goed, nu kan ik dit ook afvinken ;) Wat ook nieuw was voor mij, was het maritiem museum. (Je moet natuurlijk wat overhouden om met je bezoek te doen ;-)). Het Maritiem Museum Curaçao gaat over de meer dan 500 jaar maritieme geschiedenis van Curaçao. Dus bereid je voor, er komt een kleine geschiedenisles aan ;)
In het museum werd verteld dat Curaçao waarschijnlijk zo’n tweeduizend jaar geleden voor het eerst was bewoond en wel door de Arawak Indianen van de Caquetios stam (van het vaste land van Zuid Amerika). Toen de Spanjaarden in 1499 arriveerden woonden er ongeveer 2.000 Indianen op Curaçao. Zij vormden verschillende stammen, verspreid over 15 dorpen. In 1515 deporteerden de Spanjaarden de Indianen als slaven. De Spanjaarden betitelden Curaçao echter als een nutteloos eiland. Op 29 juli 1634 namen de Nederlanders het eiland over en Curaçao werd onder de West Indische Compagnie een handelscentrum waarbij Curaçao later het centrum van de Nederlandse slavenhandel was. De Nederlanders kregen het echter regelmatig met de Engelsen aan de stok, omdat het monopolie van Curaçao in de slavenhandel een doorn in het oog was van de Engelsen. Om niet al te langdradig te zijn maken we een kleine sprong naar het einde van de achttiende eeuw, toen de Hollandse Republiek in Europa door de Fransen werd bezet. De Franse marine ging Curaçao gebruiken als haven waarbij het eiland voor de kosten opdraaiden. Daarnaast blokkeerden de Engelsen de handel op het eiland. Curaçao was er daarom op gebrand om bevrijd te worden van de Fransen en het eilandsbestuur was zelfs bereid om de Britse overheersing te accepteren. In 1816 ‘kregen’ de Nederlanders het eiland terug van de Engelsen.
Om jullie niet al te veel te vermoeien zal ik alleen nog een paar ‘gebeurtenissen’ aanhalen waar ik vandaag nog steeds fragmenten van terugzie. We maken een grote sprong naar 1901, toen het eerste passagiersschip, de Prinzessin Victoria Louise uit New York, arriveerde. Het was waarschijnlijk toen heel bijzonder, maar cruiseschepen zijn nu aan de orde van de dag. Via de site https://hms.curports.com/webx/# kan je zien wanneer welk schip aanmeert. Zoals je kan zien is dit bijna dagelijks, waarbij op sommige dagen maar liefst 3 cruiseschepen aanmeren!
Uiteraard besteedt het museum ook aandacht aan de geschiedenis van Isla raffinaderij. Op 31 juli 1914 werd olie ontdekt in het Meer van Maracaibo in Venezuela. De Koninklijke Shell olie Maatschappij koos Curaçao als basis. De belangrijkste reden hiervoor was de brede en diepe haven. Tussen 1918 en 1924 werd een raffinaderij met eigen aanlegplaatsen gebouwd. Toen in de beginjaren ’80 er een terugval was in de vraag naar olie ging Shell drastisch bezuinigen. Uiteindelijk is de raffinaderij voor het symbolische bedrag van 1 gulden aan Curaçao verkocht. Afgelopen jaar is de raffinaderij ‘weer’ verkocht en in verband met de verkoop veel in het nieuws geweest. Dit heb ik niet alleen meegekregen door de nieuwsberichten over de verkoop en over protesten van werknemers die vreesden voor hun baan, maar het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zit boven het parlement, waardoor ik soms door de groep demonstranten naar werk moest (waarbij alles vreedzaam is verlopen).
We hebben het museumbezoek afgesloten met een rondvaart door de haven, waarbij we over allerlei informatie werden voorzien, bijvoorbeeld over de dikke boot (sorry, jacht) van Paul Ellen die onder de Julianabrug lag (nieuwsgierig hoe dik die is? Google op tatoosh boat yacht), de dok, et cetera.
Terwijl mijn ouders op bezoek waren, had ik nog wel een zitting op Bonaire. Timing… maar ja, werk gaat nu eenmaal gewoon door. Ik zal binnenkort kort bloggen over mijn dienstreis naar Bonaire, zodat ik niet al te veel ga achterlopen, ik zal immers (vermoedelijk) ook genoeg beleven op Colombia!
Te otro bia!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
