Medellin, Guatapé, Cartagena en Paso del Mango
Blijf op de hoogte en volg Eline
19 Februari 2020 | Colombia, Medellín
De laatste keer dat ik heb geblogd was ik net aangekomen in Medellin. Inmiddels is er alweer veel gebeurd en zit ik niet eens meer in Colombia maar in Panama! Ik heb de armed strike van de Guerilla en de 'brandende' bus naar Boquete overleefd en ben vele avonturen verder. Kortom, tijd voor een update. Hoewel ik nu met mijn hoofd (fysiek en geestelijk) in Panama zit, zal ik proberen mijn belevenissen in Colombia te omschrijven.
In Medellin ben ik wezen paragliden. Wat is dat tof! Na de instructie (dat niet meer omvatte dan: gewoon rennen en als ik het zeg zitten), was het zover: rennen (wat je niet echt rennen kan noemen, je wordt behoorlijk tegengehouden door de parachute) en... zitten! Wow, wat een machtig gevoel! Het moment dat je geen gras meer onder je voeten voelt, dat je in het luchtledige nog aan het doorrennen bent (want tja, de instructeur had nog niet gezegd dat je mocht zitten) en het moment dat je zit en zweeft als een vogel, hoger en hoger naar de wolken. Echt prachtig! Ik zou dit iedereen willen aanraden om te doen.
Verder heb ik in Medellin een stadstour gedaan. Meer dan 20 jaar gleden was Medellin één van de gevaarlijkste steden in de wereld. Dit kwam met name door het drugskartel, met Pablo Escobar aan het hoofd. In 1993 bereikte de jacht op Pablo Escobar een eind. Na zijn dood viel het drugskartel uiteen, waarbij zijn opvolgers worstelden om de macht. Dit heeft tot het begin van het millennium geduurd, maar sinds 2002 heeft Medellin hevige veranderingen ondergaan. De stad is nu een van de meest innovatieve metropolen ter wereld (in ieder geval volgens de gids ;)). Tijdens de wandeling heeft hij ons continu gewezen op het op dat moment geldende papaja level (waarbij het maximale papaja level 5 was). Er zijn twee 'wetten'. 1: geef nooit papaja. 2: als je dat doet, zal iedereen het er van nemen. Kortom, geef niet de gelegenheid voor zakkenrollers e.d., wees op je hoede op je spullen. De maximala papaja level dat we hebben gehaald was 4+. Hierbij heeft hij wel aangegeven, waar nu de papaja levels gelden voor pickpockets, is het 's avonds en 's nachts robbery. Kortom, na zonsondergang niet in die buurten komen! Hoewel bepaalde buurten in Medellin inmiddels als 'veilig' zijn bestempeld, zijn er nog genoeg buurten waar armoede en criminaliteit heerst, waarbij de overvallers 's nachts afdalen met een mes om op een donkere hoek te wachten. De scheidslijn lijkt soms heel hard. Deze bar is nog veilig, maar je moet echt niet 1 blok verder terechtkomen. Het oogt voor mij als toerist nogal willekeurig.
Een dag later heb ik met een groepje een uitstapje naar Guatapé gemaakt. Voordat we het dorpje inreden hebben we de berg El Penon de Guatape (Piedra del Penol) beklommen. Het is een granietkoepel gelegen in de Andes. Het hoogste gedeelte van de berg ligt 2.135 meter boven zeeniveau. De beklimming van de berg bestaat officieel uit 649 traptreden, maar kennelijk vonden ze dit niet genoeg en hebben ze er nog een uitzichttoren op gebouwd, waardoor het totaal op 704 treden komt. Vanaf de rots heb je een mooi uitzicht op o.a. de wateren beneden. Aan de wateren is echter niks natuurlijks, dit is gewoon aangelegd door de mens! Het laatste feitje over deze rots is dat de rots op privéterrein staat. Er is dus een persoon die flink verdient aan al die toeristen! De eigenaar vond echter dat hij geen belasting hoefde te betalen, waardoor de gemeente de rots een paar dagen voor onze aankomst heeft gesloten. De rots mocht pas weer open nadat de belasting was betaald. Dat heeft die man toen maar snel geregeld, en als je ziet hoeveel toeristen op de Piedra del Penol afkomen, snap je wel waarom!
Na de Piedra del Penol zijn we doorgereden naar Guatapé. Guatapé is een kleurrijk dorpje in Colombia. In elk reisverslag en reisblog werd Guatapé genoemd, kortom, echt een must see dus! Nu moet ik eerlijk zeggen, het is best aardig om er even een rondje te lopen, maar eigenlijk hebben we de rest van de dag aan het water met een biertje doorgebracht. Uiteindelijk was het alsnog een topdag, maar dat lag meer aan het gezelschap dan de locatie! Om er toch nog even een feitje in te gooien over Guatapé: van bijna alles huisjes zijn de lagere delen van de gevels van de huizen beschilderd, veelal in de kleuren van de gemeente Guatapé. Best aardig om te zien.
Na Medellin ben ik doorgereisd naar Cartagena. In Cartagena heb ik een kleine stroomstoring meegemaakt, precies rond etenstijd. Overal stonden dus rijen voor de restaurants, omdat er tijdelijk niet werd gekookt. Wel was hierdoor de sterrenhemel goed zichtbaar :) Na Cartagena ben ik verder naar het noorden gereisd, via Santa Marta naar Paso del Mango. Ook dit was weer een hoogtepuntje in mijn reis. Prachtige hikes gemaakt, waaronder een hike van 21 km van Minca naar Paso del Mango. Dit liep dwars door de jungle, waar op grote delen eigenlijk nauwelijks aan pad liep. In het dorpje zag ik al mensen rondlopen met machettes hangend aan hun broek, nou dat is geen overbodige luxe! Onderweg hebben we echt prachtig uitzicht gehad! Ook de hike naar de watervallen was erg mooi. Zo was er een 'natural jacuzzi', een waterval wat diep genoeg was waar je kon zwemmen, en een andere waterval die gewoon heel mooi was en uitnodigde om langer te blijven. Terwijl ik op de stenen lag op te drogen en zat te genieten van de omgeving, kwam meermaals een vlinder op mij zitten. Mooier kan niet toch?
Midden in de jungle zitten met je hostel is erg gaaf, maar er zitten ook wel wat nadelen aan. 1: MUGGEN! Ik heb er nog steeds jeuk van. 2: alle overige insecten en gedierten. Tijdens het eten zat ik even naar voren geleund, ik leun naar achter en ik voel iets pijnlijks bij mijn bil, wat zit daar? Een mega grote kever! Maar echt mega groot! En niet dat ie ging loslaten! Verder heeft een meisje met wie ik optrok 's nachts een schorpioenspin gezien, nou dan schrik je ook wel even als je in bed ligt! Verder heb ik nog vrienden gemaakt met een super grote sprinkhaan, ie kwam tijdens het diner lekker op mijn schouder chillen.
Na al dit jungle vertier kwam de vraag: what's next? Ik wilde eigenlijk nog gaan kitesurfen, maar ergens in de eerste dagen ben ik mijn daglenzen (een set van 30 stuks, dus 60 in totaal :() kwijtgeraakt, waardoor dat afviel. Van de stranden had ik al gehoord dat ze mwah waren, en zeker nu ik de luxe heb dat ik in Curaçao elk weekend naar een prachtig strand kan met een felblauwe zee,, besloot ik om dat over te slaan. Dus wat dan? Door naar Panama! Waarom ook niet? Ik had al wel kaartjes voor carnaval in Baranquilla en een hotelovernachting, maar om daar nu een week op te gaan 'zitten wachten'....
Dus hup, een bus boeken naar Cartagena en vandaar een vlucht naar Panama City! De bus was zo geboekt. Kom ik op het busstation, werd mij verteld dat de bus niet ging! Huh? Waarom kan ik online dan een zitplek kopen? Uiteindelijk, na lang moeilijk doen, kreeg ik te horen dat de bussen niet reden vanwege een armed strike van de Guerillastrijders. Hmm oke…. Toen kwam er een man naar mij toe: moet je naar Cartagena? Kom, deze bus rijdt wel. Dus ik met mijn tas achter hem aanlopen. In de bus vraag ik: maar hoe zit het dan met die guerillastrijders en dat gewapend protest? Nee, nee, niks aan de hand. Inmiddels stroomt heel de bus vol met passagiers, dus ik dacht, zal wel goedkomen. Dan hoor ik het nieuws op de radio, mijn Spaans is niet heel goed, maar het woord guerilla pik je er wel tussenuit. Ik denk: toch maar even googelen: en ja hoor, allerlei Spaanse nieuwsberichten dat de guerillastrijder van 14 tot en met 17 februari gewapende protesten voeren e.d. Dus ik denk, o o... Inmiddels begint de bus te rijden. Ik nog even snel kijken naar de site van Buitenlandse zaken: Er zijn protesten aangekondigd van 14 tot en met 17 februari. Probeer deze periode niet te reizen. En nog wat van dit soort waarschuwingen. Help! Doe ik er wel goed aan om nu uren in een bus te zitten? In zo'n bus ben je toch nog behoorlijk kwetsbaar. Toen we 'opeens' in the middle of nowhere stopten wist ik dus ook niet hoe snel ik naar buiten moest kijken om te zien of er iets aan de hand was. Gelukkig was er niks, gewoon iemand die ook met de bus mee wilde. Paranoia! Uiteindelijk weinig van het protest meegekregen gelukkig en ben ik veilig in Panama City aangekomen, waarover de volgende keer meer!
In Medellin ben ik wezen paragliden. Wat is dat tof! Na de instructie (dat niet meer omvatte dan: gewoon rennen en als ik het zeg zitten), was het zover: rennen (wat je niet echt rennen kan noemen, je wordt behoorlijk tegengehouden door de parachute) en... zitten! Wow, wat een machtig gevoel! Het moment dat je geen gras meer onder je voeten voelt, dat je in het luchtledige nog aan het doorrennen bent (want tja, de instructeur had nog niet gezegd dat je mocht zitten) en het moment dat je zit en zweeft als een vogel, hoger en hoger naar de wolken. Echt prachtig! Ik zou dit iedereen willen aanraden om te doen.
Verder heb ik in Medellin een stadstour gedaan. Meer dan 20 jaar gleden was Medellin één van de gevaarlijkste steden in de wereld. Dit kwam met name door het drugskartel, met Pablo Escobar aan het hoofd. In 1993 bereikte de jacht op Pablo Escobar een eind. Na zijn dood viel het drugskartel uiteen, waarbij zijn opvolgers worstelden om de macht. Dit heeft tot het begin van het millennium geduurd, maar sinds 2002 heeft Medellin hevige veranderingen ondergaan. De stad is nu een van de meest innovatieve metropolen ter wereld (in ieder geval volgens de gids ;)). Tijdens de wandeling heeft hij ons continu gewezen op het op dat moment geldende papaja level (waarbij het maximale papaja level 5 was). Er zijn twee 'wetten'. 1: geef nooit papaja. 2: als je dat doet, zal iedereen het er van nemen. Kortom, geef niet de gelegenheid voor zakkenrollers e.d., wees op je hoede op je spullen. De maximala papaja level dat we hebben gehaald was 4+. Hierbij heeft hij wel aangegeven, waar nu de papaja levels gelden voor pickpockets, is het 's avonds en 's nachts robbery. Kortom, na zonsondergang niet in die buurten komen! Hoewel bepaalde buurten in Medellin inmiddels als 'veilig' zijn bestempeld, zijn er nog genoeg buurten waar armoede en criminaliteit heerst, waarbij de overvallers 's nachts afdalen met een mes om op een donkere hoek te wachten. De scheidslijn lijkt soms heel hard. Deze bar is nog veilig, maar je moet echt niet 1 blok verder terechtkomen. Het oogt voor mij als toerist nogal willekeurig.
Een dag later heb ik met een groepje een uitstapje naar Guatapé gemaakt. Voordat we het dorpje inreden hebben we de berg El Penon de Guatape (Piedra del Penol) beklommen. Het is een granietkoepel gelegen in de Andes. Het hoogste gedeelte van de berg ligt 2.135 meter boven zeeniveau. De beklimming van de berg bestaat officieel uit 649 traptreden, maar kennelijk vonden ze dit niet genoeg en hebben ze er nog een uitzichttoren op gebouwd, waardoor het totaal op 704 treden komt. Vanaf de rots heb je een mooi uitzicht op o.a. de wateren beneden. Aan de wateren is echter niks natuurlijks, dit is gewoon aangelegd door de mens! Het laatste feitje over deze rots is dat de rots op privéterrein staat. Er is dus een persoon die flink verdient aan al die toeristen! De eigenaar vond echter dat hij geen belasting hoefde te betalen, waardoor de gemeente de rots een paar dagen voor onze aankomst heeft gesloten. De rots mocht pas weer open nadat de belasting was betaald. Dat heeft die man toen maar snel geregeld, en als je ziet hoeveel toeristen op de Piedra del Penol afkomen, snap je wel waarom!
Na de Piedra del Penol zijn we doorgereden naar Guatapé. Guatapé is een kleurrijk dorpje in Colombia. In elk reisverslag en reisblog werd Guatapé genoemd, kortom, echt een must see dus! Nu moet ik eerlijk zeggen, het is best aardig om er even een rondje te lopen, maar eigenlijk hebben we de rest van de dag aan het water met een biertje doorgebracht. Uiteindelijk was het alsnog een topdag, maar dat lag meer aan het gezelschap dan de locatie! Om er toch nog even een feitje in te gooien over Guatapé: van bijna alles huisjes zijn de lagere delen van de gevels van de huizen beschilderd, veelal in de kleuren van de gemeente Guatapé. Best aardig om te zien.
Na Medellin ben ik doorgereisd naar Cartagena. In Cartagena heb ik een kleine stroomstoring meegemaakt, precies rond etenstijd. Overal stonden dus rijen voor de restaurants, omdat er tijdelijk niet werd gekookt. Wel was hierdoor de sterrenhemel goed zichtbaar :) Na Cartagena ben ik verder naar het noorden gereisd, via Santa Marta naar Paso del Mango. Ook dit was weer een hoogtepuntje in mijn reis. Prachtige hikes gemaakt, waaronder een hike van 21 km van Minca naar Paso del Mango. Dit liep dwars door de jungle, waar op grote delen eigenlijk nauwelijks aan pad liep. In het dorpje zag ik al mensen rondlopen met machettes hangend aan hun broek, nou dat is geen overbodige luxe! Onderweg hebben we echt prachtig uitzicht gehad! Ook de hike naar de watervallen was erg mooi. Zo was er een 'natural jacuzzi', een waterval wat diep genoeg was waar je kon zwemmen, en een andere waterval die gewoon heel mooi was en uitnodigde om langer te blijven. Terwijl ik op de stenen lag op te drogen en zat te genieten van de omgeving, kwam meermaals een vlinder op mij zitten. Mooier kan niet toch?
Midden in de jungle zitten met je hostel is erg gaaf, maar er zitten ook wel wat nadelen aan. 1: MUGGEN! Ik heb er nog steeds jeuk van. 2: alle overige insecten en gedierten. Tijdens het eten zat ik even naar voren geleund, ik leun naar achter en ik voel iets pijnlijks bij mijn bil, wat zit daar? Een mega grote kever! Maar echt mega groot! En niet dat ie ging loslaten! Verder heeft een meisje met wie ik optrok 's nachts een schorpioenspin gezien, nou dan schrik je ook wel even als je in bed ligt! Verder heb ik nog vrienden gemaakt met een super grote sprinkhaan, ie kwam tijdens het diner lekker op mijn schouder chillen.
Na al dit jungle vertier kwam de vraag: what's next? Ik wilde eigenlijk nog gaan kitesurfen, maar ergens in de eerste dagen ben ik mijn daglenzen (een set van 30 stuks, dus 60 in totaal :() kwijtgeraakt, waardoor dat afviel. Van de stranden had ik al gehoord dat ze mwah waren, en zeker nu ik de luxe heb dat ik in Curaçao elk weekend naar een prachtig strand kan met een felblauwe zee,, besloot ik om dat over te slaan. Dus wat dan? Door naar Panama! Waarom ook niet? Ik had al wel kaartjes voor carnaval in Baranquilla en een hotelovernachting, maar om daar nu een week op te gaan 'zitten wachten'....
Dus hup, een bus boeken naar Cartagena en vandaar een vlucht naar Panama City! De bus was zo geboekt. Kom ik op het busstation, werd mij verteld dat de bus niet ging! Huh? Waarom kan ik online dan een zitplek kopen? Uiteindelijk, na lang moeilijk doen, kreeg ik te horen dat de bussen niet reden vanwege een armed strike van de Guerillastrijders. Hmm oke…. Toen kwam er een man naar mij toe: moet je naar Cartagena? Kom, deze bus rijdt wel. Dus ik met mijn tas achter hem aanlopen. In de bus vraag ik: maar hoe zit het dan met die guerillastrijders en dat gewapend protest? Nee, nee, niks aan de hand. Inmiddels stroomt heel de bus vol met passagiers, dus ik dacht, zal wel goedkomen. Dan hoor ik het nieuws op de radio, mijn Spaans is niet heel goed, maar het woord guerilla pik je er wel tussenuit. Ik denk: toch maar even googelen: en ja hoor, allerlei Spaanse nieuwsberichten dat de guerillastrijder van 14 tot en met 17 februari gewapende protesten voeren e.d. Dus ik denk, o o... Inmiddels begint de bus te rijden. Ik nog even snel kijken naar de site van Buitenlandse zaken: Er zijn protesten aangekondigd van 14 tot en met 17 februari. Probeer deze periode niet te reizen. En nog wat van dit soort waarschuwingen. Help! Doe ik er wel goed aan om nu uren in een bus te zitten? In zo'n bus ben je toch nog behoorlijk kwetsbaar. Toen we 'opeens' in the middle of nowhere stopten wist ik dus ook niet hoe snel ik naar buiten moest kijken om te zien of er iets aan de hand was. Gelukkig was er niks, gewoon iemand die ook met de bus mee wilde. Paranoia! Uiteindelijk weinig van het protest meegekregen gelukkig en ben ik veilig in Panama City aangekomen, waarover de volgende keer meer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
